Skóra ( łac . cutis , gr . derma ) – największy narząd powłoki wspólnej [1] (łac. integumentum commune ) kręgowców o złożonej budowie i wielorakich funkcjach; powłoka właściwa. more
Ślimak ( łac. cochlea ) – anatomiczna część ucha wewnętrznego ssaków złożony z części kostnej, mającej kształt skręconego kanału, wykonującego 2,5 obrotu wokół wrzecionka (wyglądem przypomina muszlę ślimaka ) i mieszczącego się w niej przewodu ślimakowego (część błędnika błoniastego), który zawiera narząd słuchu — narząd Cortiego . more playlist
Ucho wewnętrzne ( łac . auris interna ; błędnik łac. labirynthus – zwany tak z powodu skomplikowanej budowy anatomicznej) – wewnętrzna część ucha . more playlist
Małżowina uszna ( łac. auricula ) – część ucha zewnętrznego odpowiedzialna za pobieranie bodźców akustycznych ze środowiska zewnętrznego. more playlist
Ucho zewnętrzne ( łac. auris externa ) składa się z małżowiny usznej (łac. auricula ) i przewodu słuchowego zewnętrznego (łac. meatus acusticus externus ) oddzielonego od ucha środkowego przez błonę bębenkową . more playlist
Soczewka ( łac. lens ) – część oka , przezroczysty, elastyczny [1] [2] [3] narząd [4] ogniskujący promienie świetlne tak, by tworzyły obraz odwrócony i pomniejszony na siatkówce . Soczewka nie jest unaczyniona ani unerwiona [5] . more playlist
Nerw ( łac. nervus - "ścięgno, struna") – pęczek różnej długości i grubości włókien nerwowych (wypustek neuronów - aksonów ) okrytych wspólną otoczką, wchodzących w skład obwodowego układu nerwowego . more playlist
Układ komorowy ( łac. systema ventricularis ) – zbiór czterech przestrzeni wewnątrz mózgowia , w których wytwarzany jest płyn mózgowo-rdzeniowy , i z których następnie wydostaje się on do przestrzeni podpajęczynówkowej , gdzie krąży, otaczając cały ośrodkowy układ nerwowy . more playlist
Rdzeń kręgowy ( łac. medulla spinalis ) – część ośrodkowego układu nerwowego , przewodząca impulsy nerwowe pomiędzy mózgowiem a układem obwodowym . more playlist